คำร้อง : แก้ว อัจฉริยะกุล
ทำนอง : เอื้อ สุนทรสนาน
เรียบเรียงเสียงประสาน : นัยนา นาควัชระ
ภายในจุฬาฯ เขตจามจุรีรั้วสีชมพู เห็นนางคนหนึ่งงามหรู สวยเป็นดาราที่รู้ทั่วไป
แม่เป็นขวัญตา แก่ชาวจุฬาฯ สมค่าภูมิใจ จะมองแห่งใด ถูกตาถูกใจ ไม่มีแห่งไหนลวงตาควรนิยม โฉมที่คมงามข่มคำกวี เฉิดฉวี รัชนี นี้เทียมเทวี แม่เป็นศรีจุฬาฯ
รูปสอางค์รูปอย่างนางฟ้าสรรค์สร้างให้มา เกิดเป็นดาวจุฬาฯ เด่นดารา เหล่าจุฬาฯ ต่างก็พากล่าวว่านาง สวยเฉิดฉันโสภาผ่องพรรณ แม่งามกว่าจันทร์เหมือนขวัญจุฬาฯ สวยจนดาวอื่นอิจฉา เย้ยดวงดาราหมดฟ้ารวมกัน
แม่งามละมุน เกิดมาคู่บุญเนื้ออุ่นลาวัลย์ หล่าชายผูกพัน จุฬาฯ ใฝ่ฝัน เพียงยิ้มเท่านั้นลานใจดาวสังคม นั้นยังงามไม่ข่มดาวจุฬาฯ งามหนักหนา แม้นใครมาเห็นดาวจุฬาฯ ตื่นผวาอาลัย
กล่าวให้ซึ้ง พร่ำรำพึงมิได้ครึ่งทรามวัย ดาวจุฬาฯ คือใคร อยู่ที่ใด เลิศวิไล เด่นปานใด เหล่าจุฬาฯ รู้ข่าวนั้น